Vrijdagen, bezoek en bezoek

Lieve mensen in het warme Holland (en daarbuiten ;))!

Hoe gaat het ermee? Alles z'n gangetje? Met af en toe wat spannends?

Hoewel ik niet zoveel tijd heb, wil ik graag vertellen wat er de afgelopen week allemaal gebeurd is!

Het belangrijkste is de workshop van Henning. Zoals ik verteld heb kwam de mentor van mijn voice lerares naar het Performers House om ons een workshop te geven. Hij werkt met hetzelfde principe als waar we met Karin aan gewerkt hebben: hoe kan je je stem gebruiken om in aanraking te komen met je emoties? Ik heb voor deze week een tekst genomen uit de film 'Educating Rita' waarin de hoofdpersoon uitlegt waarom ze niet naar het feestje van haar leraar wilde komen. Het gaat over het verschil in maatschappelijke klassen en hoe moeilijk het is om daartussen te bewegen. Het is een geweldig personage om te spelen en ik had het gevoel dat ik eindelijk een monoloog had gevonden die goed bij mij past :) De eerste keer dat ik hem deed ging die goed, waardoor het meteen tijd was voor Henning om aan me te gaan sleutelen. Het was heel interessant wat er toen gebeurde. Ik had het toen zelf niet zo door, maar het was heel moeilijk om de controle aan hem weg te geven. Ik had namelijk al een beeld van de karakter in mijn hoofd en hij liet me iets heel anders doen. Op een gegeven moment was ik dus helemaal blank en had ik geen idee meer wat ik moest doen of welke kant ik op moest met mijn emoties. Vrijdag (laatste dag) begon ik me dat te beseffen en raakte ik lichtelijk in paniek. Ik vroeg hem wat ik moest doen daarmee, omdat we die middag een opvoering hadden voor de andere studenten. Hij vertelde dat vrijdag altijd de moeilijkste dagen zijn bij dit soort workshops, omdat je dan alles hebt afgebroken zodat je iets op kan bouwen, maar daar ben je dan nog niet aan toegekomen. Hij zei dat ik me gewoon moest concentreren, mijn tijd moest nemen en dat het dan wel goed zou komen. Ik was behoorlijk zenuwachtig en dat heeft zeker bijgedragen aan wat er uiteindelijk op het toneel gebeurde. Tijdens de repetities was ik de hele tijd heel bewust aan het acteren. Hoewel mijn mede-cursisten het niet zagen (zeiden ze) voelde ik me helemaal niet zoals Rita zich voelde. Ik deed gewoon wat ik moest doen: nam de tijd, gebruikte mijn stem, zei de tekst. Maar tijdens het optreden op vrijdag verloor ik alle controle. Ik werd compleet meegesleurd door "mijn" emoties, had het gevoel dat mijn hoofd uit elkaar spatte en voelde de energie door mijn lijf gieren. Na afloop zat ik nog zeker 10 minuten na te shaken en wist ik (wederom) niet precies wat er gebeurd was. Maar MENSEN MENSEN! Wat was dat een heerlijk gevoel!! Eindelijk vóelde ik me zoals ik wilde. Het klinkt misschien een beetje zweverig, maar ik had nog nooit zoiets meegemaakt, alleen bij andere zien gebeuren. Wat ik ervan geleerd heb is dat je als acteur heel moeilijk kan inschatten hoe je overkomt op het publiek. Tijdens de repetities had ik dus het gevoel dat ik totaal ongeloofwaardig was en heel blank, en tijdens het optreden had ik het gevoel dat ik totaal ongeloofwaardig was omdat ik de controle verloor en dus misschien wel eens onnatuurlijk aan het freaken was. Volgens de leraar en mijn mede-cursisten had ik in beide gevallen helemaal ongelijk. Leuk om te horen natuurlijk, maar ik moet het maar gewoon geloven. Ik kan er zelf blijkbaar niet over oordelen en dat maakt het moeilijk om ervan te leren. De truc is dus om er met zoveel mogelijk mensen over te praten en te horen wat ze erover te zeggen hebben.

De afgelopen week was voor een aantal mensen op de een of andere manier nog intenser. Er waren een aantal studenten die de laatste dagen een emotionele break down hadden. Ik heb dat niet gehad, maar toen we het erover hadden zeiden ze wel dat ik veranderd ben. Bowy was weg tot donderdag middag, dus zij kon het nog beter van de buitenkant zien. Ze zei dat we allemaal een paar jaar ouder zijn geworden in die week.

Vrijdag hadden we weer een café, met het thema "wedding". Iedereen kreeg een karakter, en ik had de eer om de oma van de bruidegom te zijn! Heel erg leuk :)

Ook de rest van het weekend was leuk! Zaterdag kreeg ik namelijk bezoek! :D Vrijdagavond had Pepijn de trein vanuit Nederland gepakt en zaterdagochtend kon ik 'em van het station in Silkeborg halen Zaterdag hebben we de hele dag een beetje rondgehangen en zijn we ‘s avonds de stad in gegaan. Zondag was het dus uitslaapdag met in de avond nog twee films. Maandag middag is Pepijn komen kijken in de les ‘Composition’, iets wat we sinds deze week nieuwe hebben op maandag middag. Het is een soort ‘Physical theater’ dat we krijgen van een dansdocent, samen met de dansstudenten. Ook dinsdag zijn we samen naar de lessen gegaan.
Het was super leuk om alles hier aan iemand van thuis te kunnen laten zien. Jammer dat ‘ie alweer weg is…! Maar gelukkig hoef ik niet lang alleen te zijn: vanavond komen papa, mama en Emma! Ze zijn vanochtend vertrokken en hadden al bij Zoetermeer een lekke band, maar ik vertrouw erop dat ze hier vanavond gewoon heelhuids aankomen

Deze week zijn we bezig met ‘Method Acting’ van de directeur, Lars. Maar over die lessen en het bezoek van het thuisfront vertel ik de volgende keer weer!

Tot dan!
Dikke zoen, Suus

Ps. Het wordt hier nu wel steeds sneller winter! Ik heb gister m'n ski-jas al aangehad. Hoe gaat het daar? Iets minder erg geloof ik, toch?